قصه ی دوم- من به خوبی که اونا فکر میکنن نیستم

قصه دوم: همه میگن که من زیبام، میگن میخوان مثل من اندام متناسب داشته باشند، یا اینکه مثل من منعطف باشند… من این جملات رو هرروز میشنوم… اما.. من چیزى نیستم که اونا فکر میکنن؟حتى درک نمیکنم که چرا اونا میخوان شبیه به من باشند؟ این همه دختر فوق العاده و زیبا اون بیرون هستند و من حتى در مقایسه با اون ها زیبا هم نیستم! نه، من خوشحال نیستم، شاید اونا وقتى میگن که میخوان شبیه من باشند، دارن منو مسخره میکنند؟ من میدونم ، اونا هم میدونن، که من اونقدر کامل نیستم که بخوام براى کسى یه الگو باشم.. اصلا مگه من کى ام؟